Een donkere nacht,
gevuld met natuur en haar oproep
– En hoe de duisternis mij hield! -
Ik ging ongezien,
In het donker, met mijn Goden,
waar ik thuishoor in stilte.
Op het geheime pad, vermomd,
in het geheim, want niemand zag me
– En hoe de duisternis mij hield! -
Met geen ander licht of gids
dan die, die brandde met mijn vertrouwen.
Ik lag op de loer voor het beest
om me te vinden
Laat jezelf zien!
Geblinddoekt en zonder angst.
– En hoe die mij hield! -
Published in Natuurlijk Poezie, Spring 2012,
Stichting Poëthement & Milieu Educatie Centrum of Eindhoven, NL
No Comments